شناسایی کودکان تیزهوش ومستعد نه تنها مغایر با عدالت آموزشی نیست,بلکه اگر این کودکان محیط وآموزش مناسب نداشته باشند دچار آسیب های جدی خواهند شد اما متأسفانه بسیاری از دیدگاه های رایج برای ماهیت هوش شامل عدۀ اندکی از کودکان واقعاً تیزهوش ومستعد می شود. مدل افتراقی گانیه با تفکیک توانایی هوش وآشکار شدن آن به شکل استعداد توانسته است این محدودیت را به درستی رفع کند ومدلی مناسب برای شناسایی نامحدود کودکان تیزهوش ومستعد باشد.