خانه و مدرسه دو رکن مهم در تعلیم و تربیت آینده‌سازان به شمار می‌آیند. تعامل و هماهنگی بین این دو نهاد، پشتوانه‌ای برای شناخت و پرورش استعدادها و تسهیل مراحل رشد متوازن کودکان و نوجوانان می‌باشد. مدرسه‌ای از عهده این مهم برمی‌آید که متکی به سند تحول بنیادین آموزش و پرورش سازماندهی شده باشد و در سه حوزه ایجاد دانش و بینش و رفتارها و مهارت‌های فنی و اجتماعی در نسل نو دارای طرح و برنامه باشد و با نیروی انسانی کاردان و فناوری‌های آموزشی و تربیتی پیشرفته فعالیت کند. چنین مدرسه‌ای ظرفیت مناسبی را برای مشارکت با جامعه و خانه فراهم می‌آورد. امکانات زیادی در محیط پیرامون یافت می‌شود که قابل استحصال و بهره‌وری برای ارتقاء برنامه‌های تربیتی و آموزشی قلمداد می‌شود.
خانه اصلی‌ترین هم‌پیمان مدرسه برای تحقق اهداف و اجرای برنامه‌های پرورشی است. یک مدرسه خوب بدون سرمایه‌گذاری بر روی اولیای دانش‌آموزان به آسانی به اهداف خود نمی‌رسد. از این رو آموزش مستمر اولیاء به صورت رویاروی یا از طریق فضای مجازی یا با استفاده از کتب آموزش خانواده در صدر برنامه‌های مدارس پویا و صاحب سبک است. خانه و مدرسه باید با هم به تفاهم برسند و در جریان دیدگاه‌ها و راه‌کارهای یکدیگر قرار گیرند، با هم گفتگو و کودک و نوجوان را از اندیشه‌های خود آگاه کنند و اسباب مشارکت وی را مهیا سازند، به نحوی که دانش‌آموز با انگیزه در رهبری آموزشی و تربیتی شرکت کند و برای پیمودن مراحل رشد از حمایت اولیاء و مربیان احساس خوشایندی داشته باشد.